Ordu’nun Altınordu İlçesi’nde 15 Nisan tarihinde inşaattan düşerek hayatını kaybeden Emre Sançar (21) isimli işçinin babası Mehmet Sançar'ın 2008'de, amcası Zekeriya Sançar'ın ise 2005 yılında inşaatta çalışırken hayatını kaybettiği ortaya çıktı.
Ordu’nun Altınordu İlçesi’nde 15 Nisan tarihinde inşaattan düşerek hayatını kaybeden Emre Sançar (21) isimli işçinin babasının ve amcasının da iş kazasında hayatını kaybettiği ortaya çıktı.
Birgün gazetesinden Timur Soykan’ın bir ailenin üç ferdinin iş kazasında hayatını kaybetmesini “Nesiller boyu iş cinayetleri” başlığı ile kaleme aldı.
Soykan’ın yazısı şöyle:
“Henüz 21 yaşındaki Emre Sançar, böyle öldü işte.
15 Nisan 2021 günü, yani geçen Perşembe, Ordu’nun Altınordu ilçesindeki bir inşaatta çalışıyordu. Kabası yükselen inşaatın çıplak zirvesindeki 6’ncı katta içine beton dökülecek ahşap kalıpları çakıyordu. Zemini tahta, çivi, demir kaplı katta çalışan deneyimsiz bir işçiydi. Katın etrafında ne korkuluk vardı ne de düşen işçiyi tutacak ağ gerilmişti.
Bugünden 16 yıl önce, 2005 yılında gelmişti ilk acı haber. Emre’nin babası Mehmet Sançar’ın kardeşi Zekeriya Sançar, İstanbul’da çalıştığı inşaattan düşerek ölmüştü. Henüz 18 yaşındaydı.
Sadece üç yıl sonra, 2008’de Mehmet Sançar, Burdur’un Bucak ilçesine gitmişti çalışmaya. Emre 8, kız kardeşi 4 yaşındaydı. Acı haber geldiğinde annesinin attığı çığlık hiç silinmemişti Emre’nin zihninden. İnşaat şantiyesinde bir kamyonun çarpması sonucu ölmüştü, 27 yaşındaki babası. O günden sonra hep içine kapanık bir çocuktu.
Bu haberler de ilginizi çekebilir:
‘ANNESİ İNŞAATTA ÇALIŞTIRMAK İSTEMEDİ’
Annesi, onu “Sen inşaatta çalışmayacaksın” diyerek büyütmüş, okutmuştu. Üç yıl önce liseden mezun oldu Emre. Ayvacık’ta aldığı eğitim yetse paraları yetmezdi üniversitede okumasına. Kıt kanaat geçinebiliyorlardı küçük bahçelerinin desteğiyle.
Emre artık olanaksızlıklar içinde kendisini ve kardeşini yetiştiren annesini rahat ettirmek istiyordu. İş arıyor, bulamıyordu.
Ayvacık, Yeşilırmak’ın üzerindeki baraj göllerinin kıyısında doğal güzelliğiyle hayran bırakır ama yatırımın olmadığı ilçede gençlerin tek seçeneği vardır.
Kim, nasıl başlattı? Kimse hatırlamaz.
Yemyeşil dağlarda, Yeşilırmak’ın kıyısında büyüyen erkekler 18 yaşına geldiklerinde akrabalarının peşinden gider, büyük şehirlerin beton şantiyelerinde çalışmak zorundadırlar.
Emre, Türkiye’deki milyonlarca genç gibi işsizlikten bunalmıştı, iş arayışlarından eve eli boş dönmekten, halen harçlık almaktan utanıyordu. Annesi büyüdükçe babasına benzeyen oğlunun aynı yola girmesinden korkuyordu.
Geçen yıl askere gitti Emre. Döndüğünde “Anne başka çare yok, inşaatta çalışacağım” dedi. Çok ağladı kadın ama engelleyemedi. Bir ay önce amcasının Altınordu’da çalıştığı inşaatta kalıpçı olarak işe başladı.
Çarşıköy’deki evin telefonu perşembe günü çaldı. 13 yıl sonra aynı çığlık yankılandı.
Emre Sançar, cuma günü 27 yaşındayken iş cinayetinde ölen babasının yanında toprağa verildi. Babası kadar bile yaşayamamıştı. Annesi ve kız kardeşinin üzerine kapandığı kabrinden 20 metre uzakta 18 yaşında ölen amcası Zekeriya Sançar’ın mezarı vardı.
Ne kaçınılmaz kader ne de işin fıtratıydı. Nesiller boyu öldüren aynı ihmaldi, iş cinayetiydi.
Türkiye’de 2019 yılında 336 inşaat işçisi, iş cinayetlerinde öldü. 2019’da iş cinayetlerinde ölen toplam işçi sayısı: Bin 736.”
